πώς (δεν) μετράμε το ύψος μας

• Παίρνουμε ένα μέτρο.
• Βρίσκουμε έναν τοίχο.
• Παίρνουμε ένα βιβλίο για να τοποθετήσουμε πάνω στο κεφάλι μας.
• Φοράμε τα ψηλά τακούνια της μαμάς (τα κορίτσια) ή τα αθλητικά με τις αερόσολες(τα αγόρια).
• Παίρνουμε τη χτένα και κάνουμε τα μαλλιά καρφάκια (τα αγόρια) ή κότσο στην κορυφή του κεφαλιού (τα κορίτσια).
• Βάζουμε πλάτη στον τοίχο και τοποθετούμε το βιβλίο πάνω στην κορυφή του κεφαλιού μας (...και λίγο πιο πάνω, μη χαλάσει το χτένισμα!).
• Σημαδεύουμε ως εκεί που φτάνει το μέτρο (καλύτερα να μην το κάνουμε με μαρκαδόρο).
• Ξανατοποθετούμε το μέτρο από το σημείο που σημαδέψαμε ως το πάτωμα.
• Διαβάζουμε την ένδειξη σε εκατοστά και προσθέτουμε σ' αυτή την ένδειξη και το 1 μέτρο που μετρήσαμε προηγουμένως.
• Αν δε μας ικανοποιεί το αποτέλεσμα, βάζουμε κι άλλα 6-7 εκατοστά δώρο. 
• Διαβάζουμε το βιβλίο, μιας και το έχουμε πρόχειρο.

κολπάκια του Πυθαγόρα (2)

  Λέγεται ότι ο Πυθαγόρας, εκτός από τα Μαθηματικά, αγαπούσε να πίνει και το ωραίο σαμιώτικο κρασί. Δεν ήθελε όμως να ξεπερνά το μέτρο. Ήθελε να πίνει μια συγκεκριμένη ποσότητα και ούτε σταγόνα παραπάνω.
   Έφτιαξε λοιπόν μια ειδική κούπα, τη Δίκαιη Κούπα όπως ονομάστηκε,που είχε την εξής ιδιότητα: είχε στο εσωτερικό της μια γραμμή, μέχρι την οποία επιτρεπόταν να φτάνει το κρασί  όταν τη γέμιζε κανείς. Αν έβαζε έστω και μια σταγόνα παραπάνω, όλο το κρασί χυνόταν από μια τρύπα στον πάτο της κούπας!
   Μαγικό; Α, μπα! Ήταν αποτέλεσμα της βαθιάς γνώσης του Πυθαγόρα στη Φυσική. Θέλετε να δείτε ένα ομοίωμα της κούπας αυτής σε λειτουργία;
Κλικ στην εικόνα:

εικόνα 1:http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Pythagoras_Bust_Vatican_Museum.jpg

κλειστόν, λόγω θέρους...

Το "μετα-σχολείο" κάνει καλοκαιρινές διακοπές.
Θα είμαστε εδώ ξανά τον Σεπτέμβρη, με την καινούρια σχολική χρονιά.
Καλό καλοκαίρι σε όλους!

καλοκαιριάζει...

...δεν περνάς κυρία Βία!

Δεν περνάς κυρία Βία

δε χωράς μες στα σχολεία!

ο χαρταετός και ... η μέρα του πατέρα

  Γιορτινή μέρα η Καθαρά Δευτέρα! Χρόνια πολλά λοιπόν!
  Πέρα από την αρχή της Σαρακοστής, η μέρα αυτή μοιάζει κάπως, στο μυαλό μου τουλάχιστον, σαν τη γιορτή του πατέρα. Ξέρω ότι στην πραγματικότητα δεν ισχύει κάτι τέτοιο, όμως αν το καλοσκεφτείτε για τα ελληνικά δεδομένα ισχύει σε μεγάλο βαθμό. Να πώς το σκέφτομαι:
  Χιλιάδες είναι τα μικρά και μεγάλα πράγματα που ένα παιδί μαθαίνει από τους γονείς του μέχρι να καταφέρει να σταθεί αυτοδύναμο στον κόσμο. Πολλά απ' αυτά είναι προνόμιο των μαμάδων να του τα διδάξουν. Το πέταγμα του χαρταετού όμως, είναι σχεδόν αποκλειστικό προνόμιο των μπαμπάδων.
  Ακόμη κι αν ο χαρταετός αγοραστεί, πάντα ο μπαμπάς είναι αυτός που ξέρει πώς να τοποθετήσει σωστά τα ζύγια. Εκείνος ξέρει ποιο είναι το κατάλληλο σημείο για το πέταγμα του χαρταετού. Εκείνος ξέρει πότε ν' αμολήσει και πότε να μαζέψει την καλούμπα. Έχει την υπομονή να τρέξει όσες φορές χρειαστεί μέχρι να καταφέρει ο αετός να υψωθεί. Ξέρει να δαμάζει τον αέρα. Και ξέρει πότε ν' αφήνει το κουμάντο στα μικρά χεράκια.
  Είναι μια υπέροχη μέρα η Καθαρά Δευτέρα για τις οικογένειες. Ακόμη και με τις γκρίνιες και τις αναποδιές που μπορούν να προκύψουν. Είναι σαν να ενώνει όλη την οικογένεια σε έναν και μόνο στόχο: να καταφέρει να σηκώσει ψηλά τον χαρταετό. Κι ο πατέρας είναι ο ήρωας της ημέρας!

Vauj: A Kite Story from Tou Yia Xiong on Vimeo.
πηγή βίντεο: http://vimeo.com/23770610

μετά τις διακοπές...

Τελευταία μέρα των διακοπών σήμερα!
Αν είστε μαθητής ή δάσκαλος, να ποιες ατάκες είναι πιθανό να ακουστούν στο σπίτι σας:

 

Καλή επιστροφή!

2014 ...αν έτσι νομίζετε!

Ποια χρονιά άρχισε είπατε; Το 2014;
Ασφαλώς μετράτε το χρόνο με σημείο αναφοράς τη γέννηση του Χριστού!
Αναρωτιέστε τι χρονιά θα ήταν με βάση κάποιο άλλο σημείο αναφοράς;
Έχουμε και λέμε:
Αν μετρούσατε Ab urbe condita (από κτίσεως της πόλης Ρώμης), τότε θα ήταν 2767.
Σύμφωνα με το Αρμενικό ημερολόγιο θα ήταν 1463, ενώ με το Κινεζικό θα ήταν μεταξύ 4710 και 4711.
Για το ισλαμικό ημερολόγιο βρισκόμαστε στο έτος 1436 με αφετηρία το έτος Εγίρας, ενώ για το ιουδαϊκό στο έτος 5774.
Είναι θέμα ορισμού λοιπόν η χρονολογία, με βάση τις θρησκευτικές και ιστορικές παραδόσεις των λαών.
Βέβαια, το Γρηγοριανό ημερολόγιο, αυτό με το οποίο βρισκόμαστε στο ...σωτήριον έτος 2014, έχει γενικευτεί και χρησιμοποιείται απ' όλον τον κόσμο,ώστε να μπορούμε να συνεννοούμαστε.Φαντάζεστε μπέρδεμα αν καθένας πήγαινε στα ραντεβού του σύμφωνα με άλλο ημερολόγιο;

πηγή:http://el.wikipedia.org/wiki/2014

και κάπως έτσι αρχίζει...

  Το συμπαθώ το 2014... Μέχρι στιγμής, τουλάχιστον!
  Δε γνωριζόμαστε καλά ακόμη, αλλά ως τώρα μου έχει δώσει καλά δείγματα: χαλαρές ώρες, παρέα με οικογένεια και φίλους, μέχρι και το φλουρί σε μια από τις βασιλόπιτες. Με χάλασε λίγο που δεν κέρδισα το λαχείο, αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι αυτό ήταν ...σφάλμα του 2013!
  Τη γνωριμία με το 2014 σκέφτομαι να την προχωρήσω βήμα-βήμα, μέρα τη μέρα. Να επενδύσω σ' αυτήν αλλά κρατώντας μερικές επιφυλάξεις. Οι μεγαλύτεροι της δικτυακής συντροφιάς μας, αλλά και οι πιο μικροί σε κάποιο βαθμό, μάλλον καταλαβαίνουν ότι χρειάζεται κάποια επιφύλαξη στις νέες γνωριμίες. Ειδικά αν οι παλιότερες έχουν αποδειχτεί πλάνες, δεν το αποφεύγει κανείς.
  Εφαρμόζοντας τους κανόνες των ανθρώπινων σχέσεων, ξέρω καλά ότι δεν μπορεί κανείς να τα περιμένει όλα από τον άλλον. Οι σχέσεις έχουν πάρε-δώσε. Έχουν δουλειά! Αλλιώς παραμένουν απλές γνωριμίες. Η γνωριμία με το νέο έτος έγινε: πήγαμε και οι δυο στο ραντεβού. Και τώρα, τι ακολουθεί;
  Πρώτα πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος τη ...χρυσόσκονη από τα ευχολόγια. Μετά, σιγά-σιγά, να αρχίσουμε να ξεδιπλώνουμε τους στόχους και τις επιθυμίες μας και να δούμε αν μπορούν να συνυπάρξουν.Το 2014 κουβαλά στόχους που δεν ορίζονται από μένα, όμως με αφορούν:οικονομικές πολιτικές, αλλαγές στους εργασιακούς κανόνες, προγραμματισμένα και έκτακτα γεγονότα. Όμως,στόχους έχω κι εγώ: θέλω να βελτιώσω το επίπεδο της ζωής μου, να αποφύγω να αδικήσω ή ν' αδικηθώ, να δημιουργήσω, να πάρω το μερίδιο της χαράς που μου αναλογεί, αλλά κυρίως να μην προδώσω τις αρχές μου και να μη χάσω τον αυτοσεβασμό μου.
  Λοιπόν,2014,τι λες; Θα τα καταφέρουμε μαζί;

κρίσης κάλαντα...

 

  Ξεκίνησα, που λέτε, να κάνω πρόβα στα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς, αλλά κάτι παράξενο συνέβη:ένας μικρός καλικάντζαρος εμφανίστηκε ξαφνικά και  άρχισε να κάνει τις δικές του ομοιοκαταληξίες!
 Επειδή μάλλον δε θα τα πω αυτά τα κάλαντα πουθενά αλλού, να τα πω σ' εσάς;

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά-μου τέλειωσαν τα μετρητά
κι αρχή καλός μας χρόνος-κάνω υπομονή σαν όνος.

Αρχή που βγήκε ο Χριστός - τι τύχη να' μαι μισθωτός
στη γη να περπατήσει - το μαγκάλι έχει μυρίσει.

Άγιος Βασίλης έρχεται- αιθαλομίχλη φαίνεται
από την Καισαρεία-πλήρωσα την εφορία!

Κρατά εικόνα και χαρτί- απλήρωτη είναι κι η ΔΕΗ
χαρτί και καλαμάρι - έκαψα και το συρτάρι.

Το καλαμάρι έγραφε - και ο μπακάλης τα 'γραφε
και το χαρτί ομίλει- μου δανείσανε οι φίλοι.

Και του χρόνου αλλιώς, χωρίς να μας σκανδαλίζουν οι καλικάντζαροι μέρες που είναι!

οι ευχές αρχίζουνε με "ευ"

  

   "Εύχομαι" θα πει εκφράζω την επιθυμία μου να συμβεί κάτι καλό σ' εμένα ή στους άλλους στο μέλλον.
   Οι ευχές, ειδικά οι γιορτινές που επαναλαμβάνονται περιοδικά, έχουν γίνει λίγο ως πολύ τυπικές στις μέρες μας. Αυτό ίσως να μην αναιρεί τη θετική σκέψη που κρύβεται πίσω απ' αυτές, όμως σίγουρα τις κάνει πιο απρόσωπες.
   Και τι γίνεται με τους αποδέκτες των ευχών; Φυσικά είναι οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρεφόμαστε,των οποίων η ευτυχία και η καλοτυχία μας ενδιαφέρουν. Λίγο μίζερο δεν ακούγεται αυτό;
   Φυσικά υπάρχουν και οι πανανθρώπινες ευχές για παγκόσμια ειρήνη και τα σχετικά, χιλιοειπωμένες κι αυτές.
   Τι διαφοροποιεί μια ουσιαστική ευχή από μια τυπική;Να κάποιες σκέψεις μου σχετικά μ' αυτό:

• Η ευχή πρέπει να εκπορεύεται από τον εσώτερο πυρήνα της υπόστασής μας. Μυαλό και καρδιά, λογική και συναίσθημα, όλο το "είναι" μας.
• Η ευχή είναι η επιθυμία του καλού. Αυτό προϋποθέτει να γνωρίζουμε τη διαφορά μεταξύ καλού και κακού, με τον τρόπο του ο καθένας: άλλος με βάση τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, άλλος με  βάση την κοσμοθεωρία του.
• Αν πραγματικά γνωρίζουμε ποιο είναι το καλό, ή έστω το περίγραμμά του,θα αντιλαμβανόμαστε ότι δεν μπορεί να είναι κτήμα ενός ή ολίγων. Η έννοια του καλού είναι σαν την έννοια της ζωής: κανείς δεν έχει περισσότερα δικαιώματα απ' τον άλλον πάνω σ' αυτό.
• Τέλος, αφού ξέρουμε το καλό και τις ιδιότητές του και αφού το επιθυμούμε για μας και (όλους) τους άλλους μέσα από τον πυρήνα της ύπαρξής μας, δεν θα ήταν υποκριτικό να περιοριζόμαστε μόνο στην προφορική έκφραση αυτής της επιθυμίας;Μήπως οι πράξεις μιλούν δυνατότερα από τις ευχές;

ολοήμερο ...

Το ιστολόγιο αυτό ξεκινά τις δικτυακές του βόλτες με αναφορά στο ολοήμερο σχολείο.
Μαθητές όλων των τάξεων, με διαφορετικά διδακτικά αντικείμενα. Δύσκολο να επικεντρώσουμε στις μαθησιακές ανάγκες τους.
Ελπίζω καθώς περνά ο καιρός να δίνονται αφορμές για αναρτήσεις που θα έχουν ενδιαφέρον για κάθε τάξη. Ίδωμεν...