γουρουνάκια ...με διαφορά!

  Στο ράφι του παιδικού δωματίου ζούσαν δυο γουρουνάκια-κουμπαράδες: η Ροζαλία, κουμπαράς της Ρόζας, κι ο Λαχανής, κουμπαράς του Λάκη.
  Οι κοιλίτσες των δυο γουρουνιών ήταν αρκετά γεμάτες. Της Ροζαλίας έκρυβε 25 ευρώ, ενώ του Λαχανή 16.

 

  Ο Λαχανής βέβαια είχε ένα μικρό παράπονο. Υπήρχε μια διαφορά στα χρήματα που είχαν. Εννιά ευρώ ήταν η διαφορά, όπως άκουσε τον Λάκη να λέει.

- Έννοια σου και θα πάμε στον παππού σύντομα,τον παρηγορούσε ο Λάκης.

  Ήρθε η Κυριακή. Γουρουνάκια και παιδιά πήραν το δρόμο για το σπίτι του παππού. Ο παππούς ήταν μεγάλος φίλος της αποταμίευσης και πάντα φρόντιζε να γεμίζει τους κουμπαράδες των παιδιών. "Φασούλι το φασούλι, γεμίζει το σακούλι",έλεγε και έριχνε κατιτίς στα πεινασμένα γουρουνάκια.

  Φανταστείτε τη χαρά του Λαχανή όταν ο παππούς τον τάισε ένα ολόκληρο δεκάευρο!

-Τώρα ξεπέρασα σίγουρα τη Ροζαλία,σκέφτηκε.

  Μα ο παππούς άρχισε να ταΐζει και τη Ροζαλία! Δέκα κέρματα του ευρώ κουδούνισαν καθώς έπεφταν στην κοιλιά της.

 

  Όταν όλοι γύρισαν στο σπίτι, τα χρήματα μετρήθηκαν ξανά:35 ήταν τώρα τα ευρώ της Ροζαλίας και 26 του Λαχανή. Πάλι εννιά ευρώ η διαφορά! Πώς έγινε αυτό;

- Η διαφορά δυο αριθμών δεν αλλάζει, αν προσθέσουμε και στους δυο τον ίδιο αριθμό είπε η Ρόζα, που πήγαινε στη Β' Δημοτικού και ήξερε πολλά τέτοια ...κολπάκια.

 

η Της κι η Τις

   Καλεσμένες στους γάμους του Τον με την Αιτιατική Πτώση και του Των με τη Γενική Πτώση ήταν άλλες δυο δίδυμες: η Της και η Τις.
   Η Της ήταν η καλύτερη φίλη της Γενικής Πτώσης. Ήταν μια χαριτωμένη δεσποινίδα. Ξυπνούσε με το πρώτο φως της αυγής, άνοιγε το παράθυρο της κρεβατοκάμαράς της, ετοίμαζε το δικό της πρωινό και της αδερφής της. Ήταν αισιόδοξη και έβρισκε όλα τα πράγματα μοναδικά :την ομορφιά της φύσης, τη μυρωδιά της βροχής, την ηρεμία της εξοχής. Όταν η μέρα ήταν βροχερή, χάιδευε τρυφερά τη γούνα της γάτας της, διάλεγε ένα από τα βιβλία της βιβλιοθήκης της και καθόταν στην αγκαλιά της πολυθρόνας της όπου ταξίδευε με τη βοήθεια της λογοτεχνίας στον κόσμο της φαντασίας.
   Η αδερφή της, η Τις, ήταν η καλύτερη φίλη της Αιτιατικής Πτώσης και ήταν πιο ζωηρή. Γέμιζε τις μέρες της με πολλές δραστηριότητες. Επισκεπτόταν τις φίλες της, έκαναν μαζί τις αγορές τους και περνούσαν τις ώρες με τις συζητήσεις και τις δουλειές τους. Αυτή οργάνωνε όλες τις εκδρομές και τις εκδηλώσεις. Είχαν επισκεφτεί όλες τις πόλεις της Ευρώπης, είχαν παρακολουθήσει όλες τις συναυλίες και  τις θεατρικές παραστάσεις που έγιναν στην περιοχή τους.
   Η Της γρήγορα τράβηξε την προσοχή του Ενικού Αριθμού, που ήταν ο κουμπάρος στο γάμο του Τον. Βλέπετε και σ' αυτόν άρεσαν τα μοναδικά πράγματα.
   Ο άλλος κουμπάρος, ο Πληθυντικός Αριθμός,που είχε παντρέψει τον Των, ενθουσιάστηκε με τη ζωηρή Τις και τις πολλές δραστηριότητές της.
   Όπως καταλαβαίνετε, σύντομα έγιναν κι άλλοι δυο γάμοι!
Καλεσμένος ήταν και ο ζωηρός μαθητής,σαν επίσημος κανταδόρος, που ευχήθηκε στους νιόπαντρους με ένα ποιηματάκι. Θέλετε να το μάθετε;

ο Τον κι ο Των

   Στη μακρινή Κίνα ζούσαν δυο δίδυμα αγόρια: ο Τον κι ο Των.
Έμοιαζαν πολύ ...πάρα πολύ!Όμως είχαν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα.
   Ο Τον ήταν κάπως ντροπαλός. Δεν έκανε πολλές παρέες. Είχε μόνο έναν φίλο: τον Λι.Μαζί επισκέπτονταν πολλά μέρη: τον ποταμό, τον πύργο του χωριού, τον γερο-σοφό. Μαζί άκουγαν τον αέρα που σφύριζε, τον δάσκαλο να τους φωνάζει στο μάθημα, τον γαϊδαράκο της θείας Μιάν,τον ταχυδρόμο που κόρναρε, τον ήχο του τρένου.
   Ο Των, από την άλλη μεριά, ήταν πολύ κοινωνικός. Ήξερε τα ονόματα όλων των κατοίκων του χωριού. Έκανε κι αυτός τις εκδρομές του: πήγαινε να δει τα φτερά των ανεμόμυλων που γύριζαν, έψαχνε να βρει τα αυγά των δράκων που άκουγε συνέχεια στις ιστορίες των γερόντων, έφτανε μέχρι τις φωλιές των αετών. Όπως καταλαβαίνετε, άκουγε συχνά τις κατσάδες των γονιών του επειδή απομακρυνόταν. Άκουγε βέβαια και τα παρακάλια των συμμαθητών του να τους διηγηθεί τις περιπέτειές του.
   Όταν οι δίδυμοι μεγάλωσαν ήρθαν ένα ταξίδι στην Ελλάδα. Εδώ να δείτε μπερδέματα: όπου και να πήγαιναν άκουγαν το όνομά τους!
   Τότε αποφάσισαν να ψάξουν για δουλειά. Ο Τον βρήκε μια δουλειά και από τότε άρχισε να δουλεύει για έναν κύριο που λεγόταν Ενικός Αριθμός. "Θα δουλεύεις κοντά στα αρσενικά ουσιαστικά", του είπε το αφεντικό του. "Θα είσαι πάντα μαζί με την Αιτιατική Πτώση".
   Ο άλλος δίδυμος αδερφός, ο Των, βρήκε  κι αυτός δουλειά, σε άλλον εργοδότη, που τον έλεγαν Πληθυντικό Αριθμό. "Εσύ θα δουλεύεις με όλα τα ουσιαστικά: αρσενικά, θηλυκά και ουδέτερα", είπε ο κύριος Πληθυντικός στον υπάλληλό του. "Μαζί σου θα είναι πάντα η Γενική Πτώση".
   Φυσικά, ο Τον ερωτεύτηκε την Αιτιατική Πτώση και την παντρεύτηκε, με κουμπάρο τον Ενικό Αριθμό. Και ο Των ερωτεύτηκε τη Γενική Πτώση και την παντρεύτηκε, με κουμπάρο τον Πληθυντικό Αριθμό. Και ζήσανε καλά στην Ελλάδα, κάνοντας παιδάκια-ουσιαστικά!

Ο φίλος μας, ο ζωηρός μαθητής, εμπνεύστηκε από το παραμύθι ένα ωραίο ποίημα που συμπληρώνει όμορφα την ιστορία του Τον και του Των: